สำหรับในปัจจุบันนี้มีคนที่เป็นโรคอัลไซเมอร์อยู่เยอะไหมคือต้องบอกอย่างนี้ว่ามันเป็นปัญหาที่ได้ถูกซ่อนอยู่นานแล้วเพียงแต่ว่าคนส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้ใส่ใจมากเพราะว่าเป็นโรคคนแก่เราจะมาคุยเร่องอัลไซเมอร์แบบทำไมให้ท่านผู้ที่กำลังอ่านอยู่กระตือรือรันกันหน่อย

ซึ่งมันเป็นโรคที่อยู่ใกล้ตัวแล้วเวลาเข้ามานั้นเรามักจะรู้ตอนที่เป็นไปแล้วมันมีอาการเตือนแบบค่อยๆเหมือนเราดูตัวเองทุกวันในกระจกว่าเราค่อยๆแก่ลงถ้าเราถามตัวเองเราไม่ค่อยรู้แต่คนที่อยู่ข้างตัวจะเป็นคนบอกเสียเยอะ

ดังนั้นโรคของอัลไซเมอร์จริงๆแล้วมีมานานแล้วตั้งแต่ปี2449โดย ดร.อาลอยส์ อัลไซเมอร์ ท่านเป็นคนเยอรมันแล้วก็ได้มีการวินิจฉัยเรื่องโรคพวกนี้เองตั้งแต่สมัย100กว่าปีโรคพวกนี้จริงๆแล้วมีความแตกต่างอยู่นิดหน่อยเราจะขอเล่าให้ฟังเพื่อเป็นความรู้ทางวิชาการนิดหนึ่ง

โดนภาวะคนที่อายุมากขึ้นแล้วขี้หลงขี้ลืมกับภาวะคนเป็นโรคอัลไซเมอร์อยู่ใกล้เคียงกันคนอายุมากทุกคนต้องขี้ลืมเป็นเรื่องปกติเพราะแก่ขึ้นอายุมากขึ้นอัลไซเมอร์จะต้องใส่เพิ่มไปด้วยว่าเป็นการขี้ลืมแบบไม่มีเหตุหรือมีภาวะการมีเหตุผลน้อยลงเช่นคนอายุมากบางทีเราไม่อายุมากเราก็เป็นลืมกุญแจลืมเส้นทางสั่งงานแล้วลืมหรือว่าบอกอะไรไปแล้วจำไม่ได้ว่าตัวเองบอก

เนื่องจากอัลไซเมอร์อาการจะผิดเพี้ยนขึ้นไปอีกระดับหนึ่งเช่นลืมกุญแจแต่ไม่ได้ลืมกุญแจธรรมดาไปลืมไว้ในตู้เย็นเอาเตารีดไปไว้ในตู้เสื้อผ้าหรืออากาศหนาวแต่ใส่เสื้อกล้ามออกไปเดินหรืออากาศร้อนแต่ใส่เสื้อกันหนาวทำอะไรก็ตามเขาเรียกผิดหลักปกติ

หรือว่าไม่ค่อยปกติเท่าเดิมหรือเริ่มมากขึ้นก็คือเริ่มคิดเลขง่ายๆได้ยากขึ้นเริ่มคำนวณไม่ได้ไปมากขึ้นก็ช่วยเหลือตัวเองลำบากขึ้นหลายๆคนก็เริ่มกินไม่ได้เริ่มนอนไม่ได้เริ่มเดินเหินเองไม่ได้ต้องมีคนป้อนข้าวป้อนน้ำ

ซึ่งเป็นสิ่งที่เป็นโรคที่เป็นต้นกำเนิดของภาวะคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่น้อยลงพอท่านเริ่มช่วยตัวเองไม่ได้อาการจะเป็นมากขึ้นเรื่อยๆก็จะเริ่มมีโรคแทรกซ้อนแล้วอัลไซเมอร์จะไม่เป็นแล้วเสียชีวิตเพราะโรคนั้นส่วนใหญ่จะเป็นเพราะโรคแทรกซ้อนเช่นพอเดินไม่ไหวช่วยเหลือตัวเองไม่ได้น้ำหนักเพิ่มขึ้นอ้วสนขึ้นก็จะนอนบนเตียงเยอะมีแผลกกดทับมีเบาหวานมีการติดเชื้อในปอด

นอกจากนี้ด้วยโรคตรงนี้เป็นจุดเริ่มต้นของภาวะของผู้สูงอายุที่ช่วยเหลือตัวเองได้ลำบากขึ้นมันค่อนข้างอันตรายมากเลยทีเดียวหากใครที่ขี้หลงขี้ลืม

สนับสนุนโดย  แทงหวยออนไลน์ยังไง